Fase 1: De ontkenning

Wow! Een scriptie schrijven wat is dat? Omdat je denkt dat je superveel tijd hebt, begin je met uitstellen.

Fase 2: Ik ga wat doen

Oké, de ontkenningsfase is voorbij. Want, je gaat nu echt beginnen. Je hebt de motivatie gevonden om te gaan knallen. Woehoe! Alleen, waar begin je?!

Fase 3: Komt dat wel goed? 

Aah! Net nu je zo lekker bezig bent, merk je dat je eigenlijk niet zoveel aan je scriptiebegeleider hebt. Want, damn wat is hij vaag en niet behulpzaam… Als dat maar goed gaat.

Fase 4: Stress 

Oh no! Opeens begin je aan alles te twijfelen. Je scriptiebegeleider reageert mega traag op alle ‘I need help’ e-mails. De stress begint toe te slaan.

Fase 5: Uitstellen 

Je vindt een scriptie schrijven ontzettend zwaar en ziet het even niet meer zitten. Om op adem te komen ga allerlei andere dingen doen. Met je besties afspreken en je kamer nog een keertje opruimen bijvoorbeeld. Hello Studieontwijkend gedrag.

Fase 6: Paniek

Help! Op Facebook zie je enquêtes van klasgenootjes voorbijkomen. Oei. Jij bent daar nog helemaal niet. Waarom moest jij nou zo nodig gaan chillen?! De paniek slaat toe, want wanneer is die deadline?

Fase 7: Vastberaden 

Je bent weer even helemaal overtuigd van je eigen skills. Look at you. Je gaat het gewoon halen. Oeh! In een hele korte tijd typ je opeens allemaal interessante visies en conclusies.

Fase 8: Geen zin meer

Het einde is in zicht, maar je bent er nog niet helemaal. Het onderwerp komt nu ook echt je neus uit. Je twijfelt zelfs om van carrière te switchen.

Fase 9: Nog meer stress 

Je zou denken dat het stressen nu wel voorbij is, but it’s not. Want, je moet het gaan inleveren. De echte stress, begint nu pas. Want, wat als je scriptiebegeleider het niks vindt… Moet je dan alles opnieuw doen? Oh lord, please no.

Fase 10: Je bent ein-de-lijk klaar 

OMG! Eindelijk ben je ervanaf. You did it. Het diploma is in the pocket. Yay. Wat je cijfer is? Dat maakt jou niet uit, want je hebt het gewoon gehaald.